Gdybyś tu był
nie w słowie
niezapisanym
echem wybrzmiałym
jak stare przysłowie
lecz prawdą
Gdybyś się wzniósł
nad wyżyny ego i moje
w nasze i tobie
gdyby nie sam a we dwoje
pod nocnym niebem
w blasku księżyca skąpani
Nieznani
światu lecz znani sobie
w zwierciadle oczu jak w tafli
widziani
Czas ciągle płynie
I dni wymywa
Bruzdy w sercu powstają
Co się zdarzyło już nas nie minie
Co utracone to już przepadło
Miłość jest pewna jeśli jest w czynie
Tylko prawdziwi przetrwają
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
