Na jesiennym morzu serca
Tańczy światło twoich oczu
Widzę w nich siebie
Jestem ładniejsza
W otchłani samotności
Rozchodzisz się falą dźwięku
Ciszą wiatru
Pląsasz w gałęziach duszy
Staję się spokojniejsza
Na chmurnym niebie moich źrenic
Przysiadasz deszczem pocałunków
Ukrywasz nas w czarnych skrzydłach
Jesteśmy sobą
Na jesiennym morzu istnienia
Buja się mała łódka
Jak dziecięca zabawka
Płyną w niej dwie połówki serca
Stajemy się bliskością
To tajemnica
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
