Jesień wdarła się do naszych dusz niepostrzeżenie..
Chłodną nocą wpełzła pod ubranie
Uśmiech odebrała latu
Wnosząc czas na rozstanie
Ostry wiatr zagnał ciemne chmury
pod powieki..
Tęczę nieba zniósł gęstą szarością
Krople smutku skryły czarne rzęsy
Gniewem i miłością
Patrzę w słońce, jakbyś miał się zaraz z nim tu zjawić..
Bym dotknęła ciepłych ramion jeszcze
Przybądź latem, słońcem i pragnieniem
Spójrz. Jestem deszczem
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
