Jesteśmy snami
Na wpół nierealni
Mroczne zjawy trwamy
Jesteśmy dźwiękiem
Serc pragnących czucia
Pomiędzy bliznami
W samotności naszej
Nie do poznania
Słuchamy
Tęsknoty
Z ukrycia
Życiem dla marzenia
W którym wszystko jasne
Proste
Trwałe
W którym są znaczenia
Każdych spojrzeń w przyszłość
Jesteśmy sami
W tłumie nieistnienia
Szukamy po omacku
Własnych dłoni
Przywołujemy się pocałunkami
I wciąż przecież jesteśmy
A jednak
Nic nie mamy
Poza pragnieniem
Aby czas spotkał nas inaczej
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
