A gdy zostawiasz mnie samą
W gęstej smole nocy
Serce się spala w ciemności
Nie wiem dokąd kroczyć
I kiedy patrzysz z oddali
Jak runie moja budowla
Sypiąc gruzu kwiatami
Żywcem grzebana konam
Zło wkrada się ustami
I trafia wprost do słońca
Rozrasta się między żebrami
Czeka mojego końca
Ból oplata mi ciało
Drąży w duszy tunele
Zmysły miesza zdradą
Pozostawia niewiele
Jestem smutkiem rozdarta
Skrzydła łzami stroję
Samotnością wydarta
Tracę ostatnią nadzieję
Miłość już nie istnieje…
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
