wciąż niepewna szukam
iskry stałości
realności znaku
konfrontacji życia
z światem utopijnym
przerośniętych marzeń
nocy niespełnionych
nieprzeżytych wspomnień…
pragnę wciąż nadziei
gestu zapewnienia
twoich ramion czułych
splatających wokół
kobiecego ciała
bezpiecznego bycia
szczęście choć ulotne
niech będzie prawdziwe
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
