Nie trać mnie z oczu kochanie
Gdy będą je mydlić
Płatni czyściciele
W pomiętych ubraniach
Nie daj mnie wyciszyć
Miłującym spokój
Mistykom nirwany
Ze słuchawką w uszach
Nie daj się zagłuszyć
Ślubom do milczenia
Zakonnikom wiatru
Z opuchniętą wargą
I długim językiem
Nie trać mojej dłoni
Bezpieczeństwa ramion
Nie oddawaj bożkom
Wymyślnego świata
Zapamiętaj drogę
Nie usuwaj rany
Która krwawi dumnie
Prawdziwą miłością
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
