Ile odcieni ma biel Twoich myśli
Gdy patrzysz w przeszłość
Lodowym sercem
Przez taflę gniewu
Z plugawych głębin wynurzasz słowa
Jak paszcze Scylli
Wyjące wściekle
Krwiożercze bestie upojnej chwili
Mróz w Twoich gestach
Zimno w ramionach
To co tętniło
Egoizm schował
Pod zaspą śniegu
Przyszłość więc kona
Nikt się nie smuci..
Było..
Minęło..
I już nie wróci.
Czas to pokona?
Evi
Gdybyś mógł zajrzeć w moje serce, znalazłbyś tam najgłębszy mrok, w którym czają się demony przeszłości. Ale znalazłbyś tam również mnóstwo światła. Światła nadziei, miłości, wiary w dobro (Twoje dobro) i sens istnienia, także tego, które każe wspinać się na bosaka po kamienistej ścieżce w górę, bez znajomości krajobrazu rozciągającego się po drugiej stronie. Mama, żona, siostra, córka, przyjaciółka, człowiek to najważniejsze role w moim życiu, z których wynikają każde następne. Piszę, bo kocham. Kocham pisać. Cieszę się, że chcesz mnie czytać. Mam nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie, coś, co do głębi poruszy struny Twojego serca. Do zobaczenia!
